Pieśń dla Przodków
❗️❗️❗️Pieśń dla Przodków ❗️❗️❗️
Stoję dziś nad ziemią,
która was przykryła,
a jednak czuję — ona tętni życiem,
bo wasz oddech stał się jej oddechem,
a wasze serca — biciem tej ziemi.
Widzę was,
tych znanych z imienia
i tych, których imię zatarł czas.
Widzę was, co byliście wykluczeni,
zapomniani, odwróceni —
a jednak wciąż obecni
w mojej krwi, w moim ciele, w moim śnie.
Szanuję wasz los.
Nie sądzę, nie poprawiam, nie zmieniam.
Kłaniam się wam nisko,
bo wiem — każdy z was niósł życie dalej,
nawet wtedy, gdy było trudno,
nawet wtedy, gdy ból był większy niż słowo.
Dziękuję wam.
Za dar istnienia,
za ścieżkę, po której mogę dziś stąpać,
za każdy krok, który uczynił mnie możliwą.
To, co było ciężarem, spoczywa w pokoju.
To, co było zapomniane, otula światło.
To, co było podzielone, powraca do jedności.
Zwracam się ku wam z otwartym sercem,
z dłońmi skierowanymi ku ziemi i ku niebu:
Wy, którzy byliście przede mną,
ja — wasze dziecko, wnuczka, krew i oddech —
wołam dziś do was: płynie moc rodu.
Równowaga powraca.
Życie trwa — czyste, wolne, jasne.
Ewa Avatari 01.11.2025